بسیاری از نوردهی های نجومی مستلزم این هستند که شاتر را برای مدتی طولانی باز نگه دارید- شاید ثانیه ها یا حتی دقیقه ها. این به سهولت عکاسی در روز نیست.
بسیاری از نوردهی های نجومی مستلزم این هستند که شاتر را برای مدتی طولانی باز نگه دارید- شاید ثانیه ها یا حتی دقیقه ها. این به سهولت عکاسی در روز نیست.
بازم سلام. تو این مطلب راهنمایی های لازم برای خرید دوربین های عکاسی و سپس دوربین های عکاسی پیشنهادی خودم رو در سه بازه ی قیمتی مختلف ارائه خواهم کرد
بالاخره رسیدیم به آخرین بخش این قسمت
این تصویر به وسیله تلسکوپ فضایی هابل در تاریخ 19 اکتبر توی نزدیک ترین وضعیت دنباله دار C/2013 A1 به مریخ گرفته شد.
این اولین باره که یه دنباله دار اینقدر به ما نزدیک میشه!
در ادامه ی بخش اول، اکنون تلسکوپ های بازتابی را معرفی می کنیم...
آیا تا به حال از خود پرسیده اید که تلسکوپ ها دقیقاً چگونه اجسام دور را اینقدر نزدیک نشان می دهند ؟ یا ویژگی های مختلف تلسکوپ مانند قطر دهانه یا عدسی ها چه تاثیری بر تصویر دریافت شده دارد؟ یا اینکه این همه تلسوپ با انواع و اقسام مختلف چه تفاوتی با یکدیگر از نظر عملکرد دارند؟
اگر این سوالاتی است که ذهنتان را درگیر کرده، در ادامه مطلب با ما همراه باشید !
تو این پست می خوام شما رو با اردو های آسمان شب دانشگاه علوم پزشکی آشنا کنم. روی ادامه مطلب کلیک کنید!
در تاریخ 3 ژانویه 2013 ستاره دنباله داری به نام Comet Siding Spring (C/2013 A1) توسط رابرت اچ. مک ناوت در رصدخانه Siding Spring استرالیا کشف شد. این دنباله دار در زمان کشف 7.2 AU از خورشید فاصله داشت.
C/2013 A1 از ابر اورت (Oort cloud) منشا گرفته است و در یکشنبه 19 اکتبر (27 مهر) به 87 هزار مایلی مریخ (یک سوم فاصله زمین و ماه) خواهد رسید و توسط CRISM (طیف سنج تصویربرداری شناسایی فشرده برای مریخ) مشاهده خواهدشد. دیوید هام از دانشگاه جان هاپکینز در این باره گفته است :" این دنباله دار مستقیما از ابر اورت به منظومه شمسی می آید و به نظر می رسد برای اولین بار به چنین فاصله نزدیکی به خورشید می رسد."
تصویر زیر در تاریخ 11 مارس توسط تلسکوپ فضایی هابل از C/2013 A1 گرفته شد در حالیکه 353 میلیون مایل با زمین فاصله داشت.
ابر اورت یک ابر کروی است که در فاصله 50,000
AU خورشید قرار
گرفته است ، یعنی 50,000 برابر فاصله زمین و
خورشید. با توجه به اینکه این ابر از بقایای تشکیل منظومه شمسی است، دنباله دارهای
منشا گرفته از آن می توانند اطلاعات خوبی از مواد تشکیل دهنده منظومه شمسی (از جمله آب و ترکیبات کربن) در 4.6
بیلیون سال پیش به دست دهند.